Zabiegi estetyczne kobiecych okolic intymnych można podzielić na kilka głównych typów. Przede wszystkim są to operacje rekonstrukcyjne lub morfologiczne. Pierwsza, na którą warto zwrócić uwagę, to rekonstrukcja błony dziewiczej. Jest wykonywana głównie na pacjentkach pochodzących z krajów muzułmańskich, co dla niektórych czytelniczek może być pewnym zaskoczeniem.
O co tak naprawdę chodzi w tego typu zabiegu tłumaczy dr Waldemar Weiss, chirurg plastyk od 30 lat specjalizujący się w chirurgii estetycznej w Paryżu, właśnie zaczynający współpracę z wielospecjalistycznym Szpitalem Medicover na warszawskim Wilanowie.
Niejasna przeszłość i nieetyczne praktyki
Historia tych operacji jest dość utajniona. Wiadomo, że kiedy w dawnych czasach dochodziło do przedmałżeńskich stosunków kobiet w krajach, w których było to zakazane, próbowano wszelkimi, bardzo wówczas prymitywnymi sposobami, rekonstruować błonę dziewiczą lub też oszukiwać partnera (np. poprzez umieszczanie pęcherzyków z krwią w okolicach intymnych). Dopiero w czasach bardziej współczesnych, kiedy chirurgia estetyczna stała się lepiej rozwinięta, nastąpił postęp również w tego typu zabiegach – także w krajach wymienionych wcześniej.
Mimo tego, nawet współcześnie zdarzają się przypadki, w których ta sfera chirurgii pozostaje nie do końca ucywilizowana. – Bywa, że pacjentki najzwyczajniej w świecie są oszukiwane przez swoich lekarzy – mówi dr Waldemar Weiss. – Wmawia się im, że nie mają one błony dziewiczej, a następnie lekarze wysyłają je do swoich zaprzyjaźnionych ginekologów zajmujących się rekonstrukcją błon dziewiczych. Kobiety muszą wtedy płacić nieprawdopodobne pieniądze za to, że taki „podstawiony” lekarz zrekonstruował ich błonę dziewiczą, czego ten oczywiście tak naprawdę nie robi, gdyż błona cały czas była na miejscu – dodaje specjalista. A przecież wiadomo, że w krajach muzułmańskich kwestie takie są sprawą niezwykle ważną. Jedyną osobą, która może rozdziewiczyć kobietę, jest jej własny mąż. Dlatego, najczęstszymi pacjentkami, które poddają się tego typu operacjom, są właśnie muzułmanki.
Ważną kwestią przy tych operacjach jest odpowiedni czas na jej wykonanie. Powinien on zakładać okres potrzebny na rekonstrukcję błony, jej zrośnięcie się i rozpuszczenie nici. Należy więc mieć świadomość, że pełna rekonwalescencja zajmie w tym wypadku co najmniej 3 miesiące.
Plastyka warg sromowych
Innego typu operacją, która dotyczy już tak naprawdę kobiet wszystkich narodowości i kultur, jest plastyka warg sromowych (labioplastyka). Wykonuje się ją w przypadku przerostu małych warg sromowych. Problem może być nasilony do tego stopnia, iż może przeszkadzać we wszystkim – w codziennych czynnościach, takich jak jazda na rowerze, uprawianie innych sportów czy np. noszenie obcisłych spodni. Techniki tych operacji są różne, jednak ogólnie polegają na takim pomniejszaniu warg sromowych, aby zostawić ich część ukrytą za dużymi wargami sromowymi. Sama operacja jest praktycznie bezbolesna i właściwie nie wymaga specjalnej rekonwalescencji.
Jeżeli chodzi o operacje wykonywane na wargach sromowych większych (jeśli są zbyt małe), to czasami wypełnia się je np. tłuszczem, żeby nieznacznie zwiększyć ich objętość. Zawsze sprowadza się to do nadawania odpowiedniego kształtu i sprężystości.
Jeszcze inną operacją jest rekonstrukcja po obrzezaniu. Jest to już jednak bardzo specjalistyczny zabieg, wykonywany na kobietach pochodzących z krajów, w których tego typu czynności są praktykowane. W krajach europejskich obrzezania się już bowiem nie wykonuje, ponieważ prawo na to nie pozwala. Zdarzają się także operacje rekonstrukcji łechtaczki, jednak są to zabiegi skomplikowane, którymi zajmują się całe wielodyscyplinarne zespoły.
Wszystkie z wymienionych operacji wykonywane są w znieczuleniu ogólnym, ponieważ pomimo małego bólu odczuwanego przez pacjentkę już po operacji, sam zabieg byłby dla niej bardzo ciężkim doświadczeniem. Łatwo to sobie zresztą wyobrazić. Poza tym, nawet biorąc pod uwagę aspekt psychologiczny, pacjentka lepiej znosi wtedy operację.
Powikłania
Możliwe powikłania po opisanych operacjach są niewielkie. – W przypadku labioplastyki istnieje możliwość, że śluzówka wewnątrz może się odrobinę rozejść. Związane jest to z wilgotnym charakterem tych miejsc – tłumaczy dr Weiss. – W związku z tym zdarza się, że zakładane tam nici rozpuszczają się wcześniej, niż powinny. Jest to jednak stosunkowo drobne powikłanie, po którym zszywa się dany fragment na powrót – uspokaja chirurg.
Czasem wargi sromowe po operacji mogą być nieco asymetryczne, co jest związane z tym, że skóra w każdej wardze rozciąga się odrobinę inaczej. Z kolei w przypadku rekonstrukcji błony dziewiczej, to przy udanej operacji uzyskuje się efekt identyczny z tym, co podczas standardowego pierwszego stosunku kobiety (a więc po prostu lekki ból i krwawienie), natomiast przy nieudanej operacji tych efektów nie ma. W związku z czym dla partnera staje się jasne, że kobieta nie była dziewicą. O nieudanej operacji tego typu pacjentka dowiaduje się tak naprawdę dopiero podczas pierwszego stosunku, co w krajach muzułmańskich może oznaczać dla kobiety naprawdę tragiczne konsekwencje. Wychodzi bowiem wtedy na jaw, że kobieta żyła w grzechu, co jest tam niedopuszczalne i karane przez prawo.
